Σχετικά με το FaRMERR
Ο αγροδιατροφικός τομέας
Ο αγροδιατροφικός τομέας είναι ένας από τους μεγαλύτερους οικονομικούς τομείς στην ΕΕ με περίπου 12 εκατομμύρια αγρότες απασχολούμενους και περίπου το ήμισυ της γης της ΕΕ είναι αφιερωμένη στη γεωργία.
Ο γεωργικός τομέας της ΕΕ είναι ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως στην παραγωγή τροφίμων, βασικός παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο στην ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων και παρέχει εκατομμύρια θέσεις εργασίας για τους Ευρωπαίους. Ο τομέας αντιμετωπίζει πολυάριθμες προκλήσεις όπως περιβαλλοντικά ζητήματα, κλιματική αλλαγή, απώλεια βιοποικιλότητας, έλλειψη πόρων όπως νερό, χρήση ή μη φυτοφαρμάκων, ασθένειες, ποιότητα εδάφους, διαθεσιμότητα ενέργειας και παράγοντες τιμολόγησης. Οι εκμεταλλεύσεις πρέπει να παράγουν ποιοτικά προϊόντα σε προσιτές τιμές, ανιχνεύσιμες σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού και να αναπτυχθούν όσο το δυνατόν πιο κοντά στον τελικό καταναλωτή, ενώ τα γεωργικά έσοδα και η κερδοφορία βρίσκονται υπό συνεχή πίεση.
Στόχοι του Έργου
– Ενίσχυση της ανθεκτικότητας, της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των ομάδων-στόχων μέσω της εξέλιξης των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων διαχείρισης κινδύνου σε σχέση με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και τη διαχείριση.
– Αξιοποίηση ψηφιακών σύγχρονων εργαλείων και τεχνολογίας για τον εντοπισμό, την αξιολόγηση, την αξιολόγηση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των κινδύνων.
Περισσότερες πληροφορίες
Ως «επιχειρηματίες», οι αγρότες σε όλη την Ευρώπη αντιμετωπίζουν κινδύνους και λαμβάνουν καθημερινά αποφάσεις που επηρεάζουν τις γεωργικές τους δραστηριότητες. Εκτίθενται σε απειλές, κινδύνους και αβεβαιότητες όπως αναφέρθηκε παραπάνω, και ως εκ τούτου δεν μπορούν σε πολλές περιπτώσεις να τις κατανοήσουν, να τις αξιολογήσουν και να τις διαχειριστούν αποτελεσματικά. Βρίσκονται επίσης συχνά ανίκανοι να κατανοήσουν και να εξισορροπήσουν τις διάφορες παραμέτρους και να λάβουν σωστές αποφάσεις ή ακόμα και απλώς να λάβουν μια απόφαση σε σχέση με τους παραπάνω παράγοντες που συζητήθηκαν. Πολλοί αγρότες, ειδικά εκείνοι που βρίσκονται σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές με λιγότερη έκθεση στην ευαισθητοποίηση και στη γνώση και στους πόρους υποστήριξης φαίνεται να είναι πιο εκτεθειμένοι και οικονομικά αδύναμοι.
Η απελευθέρωση της αγοράς και η παγκοσμιοποίηση έχουν, σε αρκετές περιπτώσεις, συμβάλει στην επιδείνωση της κατάστασης. Οι μικροκαλλιεργητές έχουν γίνει ιδιαίτερα ευάλωτοι. Μια περιστασιακή, παλιομοδίτικη προσέγγιση στη γεωργία δεν είναι πλέον βιώσιμη. Από ολιστική άποψη, η επιχείρησή τους γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη και οι αγρότες πρέπει να αποκτήσουν επαγγελματικές δεξιότητες, όχι μόνο όσον αφορά τις παραγωγικές ικανότητες και ικανότητες, αλλά και τη διαχείριση των αγροτικών επιχειρήσεων.
Μια βασική ικανότητα που απαιτείται είναι οι ικανότητες και οι δεξιότητες διαχείρισης κινδύνου, όχι ως εμπειρογνώμονας από την σκοπιά του ιδιοκτήτη ή του διαχειριστή επιχείρησης. Συνολικά, οι αγρότες πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίζουν τους συνολικούς κινδύνους της επιχείρησής τους και των δραστηριοτήτων τους, να τους κατανοούν και να τους αξιολογούν και να αποκτούν δεξιότητες διαχείρισης κινδύνου για να προβλέπουν καλύτερα πιθανά προβλήματα ώστε να μειώνουν τις συνέπειες όταν εμφανίζονται. Για να γίνει αυτό, το υπόβαθρο διαχείρισης κινδύνου, η κουλτούρα και η αντίληψή τους πρέπει να βελτιωθούν, καθώς και να ενισχυθεί η ικανότητά τους να εντοπίζουν και να αξιολογούν τις απαραίτητες πληροφορίες που απαιτούνται για τη λήψη των κατάλληλων αποφάσεων για τη διαχείριση των κινδύνων τους.